«Былі мацюкі і пагрозы». Ціктокер расказаў, што прадаў аўто, а ўначы яму 45 разоў тэлефанаваў пакупнік — высвятляецца, такая сітуацыя не рэдкасць
Падтрымаць каманду Люстэрка
Беларусы на вайне
Читать по-русски


Беларус расказаў у TikTok, што прадаў свой аўтамабіль, а наступнае раніцы ўбачыў у тэлефоне некалькі дзясяткаў выклікаў ад пакупніка. Прычына званкоў аказалася дробяззю, але перш чым прадавец даведаўся пра яе, ён добра панерваваўся. Выявілася, што ў такой сітуацыі бывалі многія — людзі дзяліліся сваімі гісторыямі ў каментарах.

Фото: "Зеркало"
Здымак мае ілюстрацыйны характар. Фота: «Люстэрка»

Наш зямляк Аляксандр расказаў у TikTok, што прадаў свой аўтамабіль у Гродне. Пакупніком быў мясцовы жыхар, машына была патрэбная яму для асабістага карыстання. Перад купляй гродзенец агледзеў транспарт, усё яму спадабалася.

Увечары таго ж дня, перад тым як легчы спаць, Аляксандр паставіў свой тэлефон на бязгучны рэжым, каб ноччу выпадковы званок не пабудзіў яго. А калі прачнуўся раніцай, убачыў, што на яго мабільніку 45 выклікаў ад пакупніка аўто.

— Я быў у шоку, моцна загрузіўся. Думаю, што ж там адбылося, можа, бяда якая, так проста чалавек не будзе тэлефанаваць 45 разоў. Бачу, ён зноў тэлефануе, у мяне ўжо адчуванне двух мяшкоў цэменту на плячах. Я падымаю слухаўку, думаю — усё, нейкі трындзец, — успамінае Аляксандр.

Пакупнік паскардзіўся на тое, што ніяк не мог датэлефанавацца да прадаўца. А потым паведаміў наступнае: ён выявіў, што ўзровень алівы ў рухавіку быў ніжэйшы, чым трэба, і прасіў удакладніць, якім тыпам яго трэба даліваць. Атрымаўшы адказ, гродзенец падзякаваў Аляксандру за аўто, яшчэ раз адзначыўшы, што ўсё ў ім яму падабаецца.

— Як бы вы адрэагавалі на такі момант? Я, вядома ж, падумаў, ды ладна, бывае, нічога такога. Слухаўку паклаў, і з мяне нібыта гэтыя два мяшкі скінулі. <…> Відаць, занадта я ўсё праз сябе прапускаю, трэба спакайней. А якія ў вас цікавыя гісторыі былі? — звярнуўся ціктокер да гледачоў.

Пад ролікам карыстальнікі пакінулі амаль 2000 каментароў. Многія дзяліліся падобнымі сітуацыямі, у якія траплялі яны ці іх знаёмыя, асобныя аказаліся вельмі кур’ёзнымі. Вось некалькі гісторый ад гледачоў:

  • «Audi прадаваў. Прыехаў чалавек, усё паглядзеў і кажа: нешта матор дзіўнавата працуе, ланцуг, відаць, грыміць. Я кажу: ну, можа і так, але шмат не саступлю, максімум 500 даляраў. Ён задаволены забраў, паехаў. На наступны дзень тэлефануе і кажа: „Ведаеш, звазіў я машыну на СТА. Яна вельмі бадзёрая, Жывая, нават няёмка неяк, што так танна ўзяў. Дай, калі ласка, картку сваю“. Я даў яму нумар карткі, і ён скінуў 200 даляраў! Вось гэта я разумею, чалавек сумленны, аж прыемна на душы тады зрабілася».
  • «Пад кілімком маёй машыны я знайшоў заначку былога гаспадара — 350 даляраў. За пяць гадоў мне гаспадар ні разу не патэлефанаваў».
  • «Праз год пасля продажу аўто тэлефануе дзяўчына, кажа, пацёк радыятар. Я: і што? А яна: «Хіба вы не павінныя мне яго памяняць?»
  • «Мне прадавец тэлефанаваў праз тры месяцы пасля таго, як я купіў у яго машыну. Пытаў, ці можна магнітолу забраць, калі я ўжо новую купіў».
  • «Я так неяк купіла машыну, а праз пару дзён прыйшоў час запраўляцца, а я не ў курсе чым. Прадавец адразу падняў, сказаў, што бензін».
  • «У мяне таксама была такая гісторыя. Я сабе купіў новую машыну, а старую аддаў свайму сваяку задарма. Пасля першай паломкі ён да мяне прыехаў і кажа, каб я аўто адрамантаваў. Я яму, маўляў, гэта твая машына, сам і рамантуй. Ён кінуў ключы і кажа: забірай сваю машыну, яна мне не патрэбная».
  • «Прадаў пяцігадовы Ford у Мінск. У першыя тры гадзіны было дзесяць званкоў з разраду: а як блютуз, круіз, радыё падключыць, сядзенне наладзіць і гэтак далей».
  • «Прадаў машыну месяцы два таму і з’ехаў на вахту. Пасля тыдня пакупнік пачаў тэлефанаваць па ўсякіх дробязях: ручнік кепска трымае, скол на бамперы, гума лысая і г. д. А падчас агляду ўсё задавальняла. Я кажу, вы ўзялі машыну, вы і займайцеся. Прычым машына каштавала 3500 даляраў, мы сышліся на 2600 даляраў. Ён дагэтуль мне тэлефануе з прэтэнзіяй. Шчыра, я не разумею такіх людзей».
  • «Гісторыя не мая, знаёмы расказаў. Прадаў ён машынку. Дарэчы, машына не новая, але стан — проста агонь. Прадаў раніцай, а бліжэй да вечара званок. Мацюкі, пагрозы: машына не заводзіцца, не едзе, маўляў, прадаў хлам, перакуп паганы. Як пазней высветлілася, пакупнік усё жыццё ездзіў на бензіне, а машынка дызельная. Чалавек на запраўцы па інерцыі і лінуў 92-га».
  • «Сусед прадаў «жыгуль» свайму начальніку і паўтара года перыядычна прачынаўся ад званка і словаў: «Ідзі да мяне ў гараж, твая машына зламалася»».
  • «Памятаю, мы купілі Citroen C3 у вельмі добрым стане. Прайшло тры гады, тэлефануе былы гаспадар і кажа, прадайце назад. Здзівіліся мы з мужам моцна!»
  • «Улетку прадаў машыну, нядаўна тэлефануе пакупнік: не працуе печка. Разабраліся, аказваецца, ён уключыў кандыцыянер».